Hoe het eigenlijk begon

Antoine Aardoom – Oprichter Stichting VLNDR (foto Antoine)

Onze eerste pleegdochter liep na 2 maanden weg en is sindsdien in een hele donkere wereld actief, onder de invloed van loverboys is dat helaas nooit meer goed gekomen. Eigenlijk wilde we daarna geen pleegkinderen meer in huis, dit had zo’n impact op ons, dat kruipt onder je huid.

De telefoon ging en daar was het verzoek, hebben jullie plek voor een jongen van 13?

Als jullie JA zeggen dan is ie einde van de middag bij jullie, want hij wordt nu door de politie uit huis gehaald.  We zeiden ja…………….

Daar stond ie dan, hij was 2x zo lang als we hadden gedacht en door zijn schoenen stak aan elke kant een vieze teen naar buiten, hier stond een erg verwaarloosde hulpeloze jongen. ‘s-Avonds zat hij op de bank en wisten we dat we een thuis voor kinderen hadden gecreëerd. Een thuis voor kinderen die door omstandigheden niet thuis kunnen wonen.

Nu 15 jaar later en ongeveer zo’n zelfde aantal kinderen verder, is het tijd voor een volgende stap voor deze kinderen, kinderen die allemaal al heel lang bij ons wonen. Een goeie vervolgplek en begeleiding vinden is niet makkelijk, sterker nog dat lukt niet, want alleen het beste is goed genoeg!

En daarom hebben we besloten om het zelf te gaan organiseren …….. VLNDR.